HANS LAMOOT
  • Home
  • Bio
  • Tekeningen
    • Figuratie
    • Abstractie
  • Vrije grafiek
    • Fernando Pessoa
    • Etsen
    • Plexi
    • Lino
    • Zeefdruk
  • Sculptures
  • Gedichten
    • 2016 - 2017 >
      • Tijd
      • Strijd
      • Cybertech
      • Wak
      • Jij
    • 2018 >
      • Gezien
      • Aanblik
      • Lepidoptera
      • z.t.
      • z.t.
      • Ik zie je
      • z.t.
    • 2019 >
      • Scent of a Woman
      • Verlangen
      • Zij
      • Ik hoor je
      • Bijna!
      • Kleur
      • We come one
      • Eiland
      • Mijn stad (Oostende)
      • Stedelijkheid
      • Een woordeloze scène
      • My addiction
      • Tranen
      • Ode aan G.M.
      • Dans
      • Donkere dagen
    • 2020 >
      • Zin over zee
      • Voor haar
      • Ik voel je
      • z.t.
      • Ter elfder ure
    • 2021 >
      • Een verschil tussen blauw en zilver
      • Voyage
      • Laten we
    • 2022 >
      • z.t.
      • Het vallen moet
      • Herinnering
      • Vlakken
  • Kortverhalen
    • Schoenen
    • Stilstand
    • Barry
    • Vliegen
    • Wolk
    • Aankondiging
    • Vergadering
    • Op kousenvoeten
    • Wending
    • Verzameling
    • Archivaris
  • Blog
  • Contact

Een woordeloze scène

Vertederend is het om te zien
Hoe je telkens ademloos wordt
Wanneer ik je warme lijf ontdoe
Van haar laatste kledingstukken
En als een trillende vinger je raakt
Zie ik je gladde huid veranderen
In een prachtig berglandschap

Een hartslag pulseert in je hals
En stuwt met een oplopend ritme
Bloed door je zinderende aderen
Waardoor poriën zich openen
En een blos geeft aan je wangen

Zet je bloedrode bloemblaadjes open
Klaar om het stuifmeel te ontvangen
Terwijl de ijverige bij de spanning sust
En leidt me de weg naar het podium
Van je verduisterde theaterzaal
Richt het licht op de woordeloze scène
De act de présence staat reeds klaar

Laat me toe mijn vrucht te planten
In jouw vochtige aarde van nieuw leven
En bij jouw sein van complete openheid
Laat ik mijn hagel jouw innerlijkheid raken
​
En leg je te rusten op een veld van satijn

Maak een gratis website met Weebly
  • Home
  • Bio
  • Tekeningen
    • Figuratie
    • Abstractie
  • Vrije grafiek
    • Fernando Pessoa
    • Etsen
    • Plexi
    • Lino
    • Zeefdruk
  • Sculptures
  • Gedichten
    • 2016 - 2017 >
      • Tijd
      • Strijd
      • Cybertech
      • Wak
      • Jij
    • 2018 >
      • Gezien
      • Aanblik
      • Lepidoptera
      • z.t.
      • z.t.
      • Ik zie je
      • z.t.
    • 2019 >
      • Scent of a Woman
      • Verlangen
      • Zij
      • Ik hoor je
      • Bijna!
      • Kleur
      • We come one
      • Eiland
      • Mijn stad (Oostende)
      • Stedelijkheid
      • Een woordeloze scène
      • My addiction
      • Tranen
      • Ode aan G.M.
      • Dans
      • Donkere dagen
    • 2020 >
      • Zin over zee
      • Voor haar
      • Ik voel je
      • z.t.
      • Ter elfder ure
    • 2021 >
      • Een verschil tussen blauw en zilver
      • Voyage
      • Laten we
    • 2022 >
      • z.t.
      • Het vallen moet
      • Herinnering
      • Vlakken
  • Kortverhalen
    • Schoenen
    • Stilstand
    • Barry
    • Vliegen
    • Wolk
    • Aankondiging
    • Vergadering
    • Op kousenvoeten
    • Wending
    • Verzameling
    • Archivaris
  • Blog
  • Contact