En plots merk je het ergens midden september Er gieren geen zwaluwen meer tussen de vele gebouwen Verweesd laten ze je achter met een opkomend besef Ook aan deze zomer komt een einde
Je ziet in de door asfalt omzoomde parken Hoe het groen gestaag wordt overgoten Door gradaties van roden en bruinen Een opstekende wind strooit de kleuren reeds rond
Zitbanken langs de bekiezelde paden Bieden terug plaats aan enkele vaste bewoners Elkaar woorden uit de mond plukkend Over hoe zij hun zomer hebben doorstaan
Een achtergebleven bezoeker aan deze metropool Loopt nog langs de grens van het zilte Tinten oranje aanschouwend Als creatie van de ondergaande najaarszon
Daglicht verlaat zichtbaar vroeger de dagen Het neemt steevast ook wat warmte mee En wanneer het deken van de nacht zich gaat draperen Verliezen de rustende boten sneller hun vorm
Lokale bezetters laten straks de laatste trein vertrekken Vol met verhalen en mooie herinneringen Langzaam wordt tijd herwonnen om terug één te worden Met mijn stad
